Υπόθεση: Ιταλία, 1939. Ο Γκουίντο, είναι ένας
Εβραίος βιβλιοπώλης. Σαν άνθρωπος είναι τρυφερός και γλυκός και τον
χαρακτηρίζει μια παιδική αθωότητα. Με κέφι, χιούμορ και αισιοδοξία αναζητεί την
τύχη του και τον έρωτα, αδιαφορώντας για τον αυξανόμενο αντισημιτισμό και το φασισμό
που τον περιβάλλει. Ερωτεύεται την Nτόρα, μια όμορφη δασκάλα. Mερικά χρόνια
αργότερα, ο Γκουίντο και η Nτόρα παντρεύονται και κάνουν έναν γιο.
Όμως οι προκαταλήψεις, και όλα όσα
κάποτε αγνοούσε, έχουν γίνει μια παράλογη πραγματικότητα την οποία θα πρέπει να
αντιμετωπίσει. Ο Γκουίντο είναι αποφασισμένος να προστατέψει το γιο του από τη
βάρβαρη πραγματικότητα της ζωής τους και αυτή του η απόφαση δυστυχώς δεν διαψεύδεται,
όταν στέλνεται μαζί με τον γιο του σε στρατόπεδο συγκέντρωσης. H Nτόρα
επιβιβάζεται κι εκείνη στο ίδιο τρένο, αλλά στην συνέχεια χωρίζονται και ο
Γκουίντο εκμεταλλεύεται στο έπακρο τη φαντασία και το κουράγιο του για να σώσει
αυτούς που αγαπά από την φρίκη της ναζιστικής βαρβαρότητας.
Ηθοποιοί:
Roberto Benigni – Guido
Nicoletta Braschi – Dora
Giorgio Cantarini – Joshua
Giustino Durano – Uncle Eliseo
Sergio Bini Bustric – Ferruccio
Marisa Paredes – Dora’s Mother
Horst Buchholz – Doctor Lessing
Giuliana Lojodice – School Principal
Amerigo Fontani – Rodolfo
Pietro De Silva – Bartolomeo
Francesco Guzzo – Vittorino
Raffaella Lebboroni – Elena
Claudio Alfonsi – Rodolfo’s Friend
Gil Baroni – Prefect
Massimo Bianchi – Man with Key
Σενάριο:
Vincenzo Cerami, Roberto Benigni
Σκηνοθεσία:
Roberto Benigni
Διακρίσεις:
• Mεγάλο Eιδικό Bραβείο της Eπιτροπής στο Φεστιβάλ των Kανών 1998
• Felix για την καλύτερη ευρωπαϊκή ταινία
• Όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας, ανδρικής ερμηνείας στον Ρομπέρτο Μπενίνι και μουσικής στον Νικόλα Πιοβάνι.
Κριτική ταινίας: Πρόκειται γενικότερα για μια πολυβραβευμένη ταινία και κανείς δεν μπορεί εύκολα να αμφισβητήσει την αξία της που είναι τεράστια. Ο Μπενίνι τολμάει στην ταινία του να θίξει ένα πολύ ευαίσθητο και σκοτεινό γεγονός της ιστορίας της ανθρωπότητας. Συγκεκριμένα, ασχολείται με την μαύρη ιστορική περίοδο του Ολοκαυτώματος και προσπαθεί να μας την παρουσιάσει με έναν τρόπο κάπως αστείο ή κάπως παιδικό, αφού επιχείρησε να την κινηματογραφήσει μέσα από τα μάτια ενός αθώου πατέρα ο οποίος δεν θέλει το παιδί του να βιώσει το απάνθρωπο μισός. Παρουσιάζει λοιπόν στο παιδί του όλα τα τρομερά γεγονότα και τις αλήθειες με έναν τρόπο φανταστικό , με την μορφή ενός παιχνιδιού χωρίς όμως να θέλει να τον κοροϊδέψει ,θέλει απλώς να μην βλάψει την αθώα ψυχούλα του λέγοντας του ποσό σκληροί μπορούν να γίνουν οι άνθρωποι.
Η ταινία αυτή λοιπόν είναι πάρα πολύ
συγκινητική και ευαίσθητη, προβάλλει την αξία της οικογένειας, την αληθινή αξία
και ευτυχία της ζωής, την δύναμη και την υπομονή που οι άνθρωποι κρύβουν μέσα
τους, τον αγώνα των ανθρώπων για επιβίωση, την φρίκη του πολέμου και άλλα πολλά
που θα σας αφήσω να τα ανακαλύψετε μόνοι σας παρακολουθώντας την ταινία. Τέλος,
ο σεναριογράφος προσπαθεί να σχολιάσει με το δικό του σαρκαστικό ύφος και το
δικό του μοναδικό ευφάνταστο και δημιουργικό τρόπο την τρέλα και την ζοφερότητα
του πολέμου. Είναι μια ταινία θλιβερή και σκληρή, αλλά συγχρόνως κωμική και
ρομαντική καθώς
η σκληρότητα συνδέεται εντυπωσιακά με την τρυφερότητα. Θα
την πρότεινα ανεπιφύλακτα σε όλους και ιδιαίτερα στους εφήβους της σύγχρονης εποχής
που θα πάρουν πολλά μηνύματα αν την δουν. Προσωπικά, όταν την είδα πρώτη φορά
δεν μπορούσα να σταματήσω να κλαίω από την συγκίνηση, αλλά και από τον θυμό για
την σκληρότητα και τον παραλογισμό του ναζισμού. Αυτή η ταινία θα σας κάνει να
καταλάβετε πόσο ΩΡΑΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ! προκαλώντας σας όλων των ειδών
συναισθήματα!
Αθηνά Χρυσάφη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου