ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ

Στη σύγχρονη εποχή η μεγάλη πρόοδος της επιστήμης και της τεχνολογίας ενίσχυσε την αισιοδοξία του ανθρώπου για μια ζωή πιο άνετη, απαλλαγμένη από τα πολλά προβλήματα και τις αντιξοότητες που αντιμετώπιζε στο παρελθόν. Κυρίαρχη ήταν η πίστη ότι η αφθονία των υλικών αγαθών θα προήγαγε την ευημερία, θα βελτίωνε την ποιότητα ζωής και θα οδηγούσε τον άνθρωπο στην ευτυχία. Ευτυχία όμως δεν είναι μόνο αυτό. Είναι ο συνδυασμός, θα λέγαμε, πνευματικής καλλιέργειας και υλικών απολαύσεων.

Απαραίτητη προϋπόθεση για την ολοκλήρωση του ανθρώπου είναι να έχει εσωτερική ζωή. Έτσι το κάθε άτομο θέλοντας να γνωρίσει τα γεγονότα, μπαίνει στη διαδικασία επεξεργασίας όσων συντελούνται γύρω του. Με αυτόν τον τρόπο ο άνθρωπος προβληματίζεται πάνω στα κοινωνικά προβλήματα και νιώθει την ανάγκη να εμβαθύνει σε αυτά εξασκώντας την κριτική του ικανότητα αλλά και τον στοχασμό. Επίσης προϋπόθεση αποτελεί και το να βρίσκεται σε πνευματική ετοιμότητα, ώστε να μη δέχεται τα «μηνύματα» της κοινωνίας απερίσκεπτα και επιπόλαια, αλλά να τα λαμβάνει μόνο έπειτα από τη δική του επεξεργασία και θεώρηση. Καταλαβαίνουμε λοιπόν ότι εσωτερική ζωή είναι να μην ζει το άτομο ευκαιριακά αλλά να προβληματίζεται σε βάθος και να βλέπει την ουσία των πραγμάτων και όχι τα επιφαινόμενα.

Προσπαθώντας να αποκτήσει εσωτερική ζωή ο άνθρωπος αντιλαμβάνεται καλύτερα τον ρόλο του στην κοινωνία, αναγνωρίζει τις δυνατότητές του και αποκτά αυτογνωσία. Μέσα από το στοχασμό ωριμάζει και αρχίζει να έχει πιο ουσιαστικές και σημαντικές αναζητήσεις. Ακόμη η σωστή γνώση των πραγμάτων τον απομακρύνει από την παραπλάνηση και από την χειραγώγηση των δυνατών. Ξέρει  δηλαδή να κρίνει ποιο είναι το σωστό και ποιο θα τον οδηγήσει σε αδιέξοδο. Συνειδητοποιώντας τα δικαιώματά του και τις υποχρεώσεις του ακολουθεί τη δική του πορεία στη ζωή, χωρίς να φοβάται κανέναν και τίποτα. Έτσι καταφέρνει να είναι πρωταγωνιστής της κοινωνικής σκηνής κι όχι θεατής, πολίτης και όχι υπήκοος.

Σήμερα όμως είναι φανερό ότι λόγω της τεχνολογικής προόδου και των έντονων ρυθμών ζωής, ο άνθρωπος δεν έχει χρόνο να στοχαστεί και έτσι ενδιαφέρεται μόνο να αποκτήσει όσο περισσότερα υλικά αγαθά μπορεί. Πιστεύει ότι μόνο με αυτόν τον τρόπο θα καταφέρει να ανταπεξέλθει στις δυσκολίες της ζωής. Έχοντας το μυαλό του συνεχώς σε αυτά χάνει το ουσιαστικό νόημα της ζωής, απομακρύνεται από τους συνανθρώπους του και νιώθει μοναξιά. Μέσα σε αυτή την αγχώδη και μουντή κατάσταση  αλλοτριώνεται και βιώνει τον φόβο και την ανασφάλεια. Όμως όντας εξαρτημένος από τα υλικά αγαθά δεν απομακρύνεται μόνο από τους ανθρώπους γύρω του αλλά και από τον ίδιο του τον εαυτό. Δεν του απομένει καθόλου χρόνος να αφιερώσει στην ενδοσκόπηση και να ασχοληθεί με τις προσωπικές του επιθυμίες και αναζητήσεις.

Η λύση στο πρόβλημα αυτό θα επέλθει αν το άτομο κατανοήσει πού βρίσκεται η πραγματική ευτυχία. Αυτή δεν υφίσταται φυσικά στο χρήμα και στα υλικά αγαθά αλλά στις ηθικές αξίες, στα ιδανικά και στην κοινωνική συνεισφορά. Ο καθένας άρα θα πρέπει αφενός να φροντίσει για την πνευματική του πρόοδο και την ψυχική του ισορροπία και αφετέρου να προσπαθήσει προσφέροντας στο συνάνθρωπο να συμβάλλει στην κοινωνική ευημερία. Μόνο έτσι  θα επικρατήσει η ευτυχία στις ζωές των ανθρώπων.

                                                                                                           Σοφία Αρμουτσή