Όπως έχετε ήδη καταλάβει πρόκειται
για ένα βιβλίο γραμμένο από μια συγγραφέα η οποία δεν έχει να ζηλέψει σε τίποτα
τους ξένους συγγραφείς. Ο λόγος συγγραφής του βιβλίου αυτού είναι η εντύπωση
που της έκανε η έλλειψη του χιούμορ από την Βίβλο. Περιγράφει τα γεγονότα που
εξιστορούνται εκεί προσθέτοντας δίκες ατάκες, σχόλια, ανέκδοτα και στίχους
γνωστών τραγουδιών, καυτηριάζει τις αντιλήψεις των ανθρώπων της εποχής εκείνης
χωρίς ωστόσο να το παρακάνει και να θεωρείται ασεβής.
Ένα επεισόδιο της Βίβλου αναφέρεται σε μια γυναίκα που
ονομαζόταν Ιεζάβελ, η οποία, σύμφωνα με την συγγραφέα, ήταν πανέμορφη
εξωτερικά, εσωτερικά όμως ήταν… βράστα στριμμένη, δολοπλόκα, σατανική… και
επίσης πριγκίπισσα της Τύρου ΚΑΙ της Σιδώνας. Η κυρία αυτή ήταν παντρεμένη με
τον Αχαάβ ( μην απόρρητε πώς την παντρεύτηκε και αυτός μια από τα ίδια ήτανε).
Μια μέρα λοιπόν καθώς έκανε την βόλτα του πέρασε από ένα κτήμα με αμπέλια και
θέλησε να το αποκτήσει. Φωνάζει τον ιδιοκτήτη και του προσφέρει χρήματα ,ο
ιδιοκτήτης όμως δεν δέχεται και καταλήγει ενώπιον του δικαστή. Παραθέτω ένα
χαρακτηριστικό απόσπασμα από τη σκηνή που εκτυλίσσεται στο δικαστήριο:
’ Εδώ λέει ότι βρίζεις’’ του λέει ο δικαστής
‘’Μια φορά έβρισα μια θεία’’ απαντάει ο Ναβουθαί (ο ιδιοκτήτης του αμπελιού)
‘’Έβρισες τα θεία?!’’
‘’Τη θεία!’’
‘’Αν έβρισες τα θεία, είναι κακούργημα’’ του λέει αυστηρά ο δικαστής.
‘’Αν έβρισα τη θεία είναι εκτόνωση?’’
‘’Βλαστημείς και από πάνω!’’
‘’Εγώ?’’
‘’Ασύστολα μάλιστα’’
‘’Τη θεία?’’
‘’Τα θεία!’’
‘’Σε μ@*&%$ πέσαμε’’
‘’Το αρνείσαι?’’
‘’Ότι είστε μ@*&%$?’’
Ο λόγος που επέλεξα να γράψω για αυτό το βιβλίο είναι για να τονίσω πως κάθε
νόμισμα έχει δύο όψεις. Έτσι και η Βίβλος μπορεί να βγει και σε μια πιο
‘ελαφριά’ για τον αναγνώστη εκδοχή χωρίς όλες εκείνες τις βαθυστόχαστες
διηγήσεις σχετικά με την ζωή ενός σωστού και δίκαιου ανθρώπου. Είναι ωραίο να
ξεφεύγεις για λίγες στιγμές από την καθημερινότητα και αυτό το βιβλίο «παράγει»
γέλιο και βοηθά τον αναγνώστη να χαλαρώσει και να αποφορτιστεί.
Ιουλία Χατζηλία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου