Ψάχνοντας ένα βιβλίο για
να δαμάσω ίσως τη μελαγχολία που μου προκαλούν οι γιορτές, ανακάλυψα έναν
θησαυρό στη βιβλιοθήκη του σπιτιού μας : «Ύμνος εις την ελευθερίαν». Πάντα
ήθελα να διαβάσω κάτι περισσότερο από τις δύο πρώτες στροφές του. Παράξενη
επιλογή; Ίσως, αλλά μην ξεχνάτε τα συναισθήματα που μου δημιούργησαν ένα
περίεργο αίσθημα.
«Όλοι οι
τόποι σου εκράξαν χαιρετώντας σε θερμά,
και τα στόματα εφωνάξαν όσα αισθάνετο η
καρδιά.»
Πόσο δίκιο είχε ο ποιητής! Όλοι οι τόποι (φυσικά
και εκτός συνόρων) τη θέλουν, την αναζητούν. Όλοι την καλωσορίζουν, όταν
έρχεται. Όλες οι καρδιές την έχουν ανάγκη. Όλοι την έχουμε ανάγκη, όλοι τη
δικαιούνται. Πόσο πιο ενδιαφέρον θα είχε ο κόσμος μας το 2014 αν οι θεμελιώδεις
ελευθερίες του ήταν κάτι το αυτονόητο! Η ελευθερία της σκέψης και της
συνείδησης. Η ελευθερία του λόγου. Η ισότητα των πολιτών απέναντι στο νόμο. Το
δικαίωμα της διαφορετικότητας. Τότε μόνο θα είχαν αντίκρισμα τα λόγια του Νίκου
Καζαντζάκη: «Ένιωσα από μικρό παιδί πως στον κόσμο υπάρχει ένα αγαθό πιο
πολύτιμο από τη ζωή, πιο γλυκό από την ευτυχία, η λευτεριά».
Μπορεί να φανταστεί κανείς την ελληνική συνείδηση
χωρίς αυτά τα λόγια του Σολωμού για την ελευθερία; Μπορεί να φανταστεί κανείς
την οικουμενική συνείδηση χωρίς τα λόγια του Ρήγα Φεραίου:«Όποιος
ελεύθερα συλλογάται (σκέπτεται), συλλογάται καλά»; Και όποιος συλλογάται καλά
πράττει σωστά, θα έλεγα εγώ! Ας ενώσουμε λοιπόν όλοι τις κραυγές μας, για το
δικαίωμα όλων στην ελευθερία του άλλου.
Γούνα Ευστρατία
Β2
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου