Cartoon, animation, anime ή κινούμενα σχέδια ;

Cartoon, animation, anime ή κινούμενα σχέδια ; Πόσο καλά γνωρίζουμε τα παιδικά ή τα γνωστά σε όλους μας μίκυ μάους και κινούμενα σχέδια ; Γνώσεις σχετικά με την παιδική μας ηλικία και αυτά που παρακολουθούσαμε στην τηλεόραση.

Όλοι στην παιδική μας ηλικία παρακολουθούσαμε στην τηλεόραση κινούμενα σχέδια ή ευρύτερως γνωστά με την ονομασία παιδικά ή ταινίες από διάφορες εταιρίες όπως Disney, Dreamworks κ.λ.π και μας ψυχαγωγούσαν και συνεχίζουν να μας ψυχαγωγούν με διάφορους τρόπους. Όμως οι έννοιες που προαναφέρθηκαν αρκετές φορές συγχέονται και μπερδεύονται οι σημασίες τους. Ας μάθουμε λοιπόν κάποιες ενδιαφέρουσες πληροφορίες σχετικά με τις κινούμενες εικόνες που μας διασκέδαζαν και απασχολούσαν όταν έπρεπε να μείνουμε ήσυχοι.

 


Βασικός όρος για την κατανόηση τους είναι το animation. Animation (στα ελληνικά αποδίδεται με τους όρους Εμψύχωση, Κινούμενη Εικόνα είτε περιφραστικά Απόδοση Κίνησης στην Εικόνα) είναι η ταχεία προβολή μιας σειράς από εικόνες (δισδιάστατης ή τρισδιάστατης μακέτας) ή θέσεων ενός μοντέλου, έτσι ώστε να δημιουργείται η ψευδαίσθηση της κίνησης. Είναι μια οπτική οφθαλμαπάτη της κίνησης και αυτό συμβαίνει εξ αιτίας του φαινομένου διατήρησης της εικόνας στο μάτι επί 1/12 του δευτερολέπτου (μεταίσθημα ή μετείκασμα). Η κίνηση μπορεί να δημιουργηθεί και να παρουσιαστεί με πολλούς τρόπους. Η πιο διαδεδομένη μέθοδος απεικόνισης της κινούμενης εικόνας αποτελείται από ένα πρόγραμμα βίντεο ή κινουμένου σχεδίου. 
Οι πρώτες προσπάθειες σύλληψης του φαινομένου του κινουμένου σχεδίου ανήκουν στα παλαιολιθικά χρόνια. Μέσα σε σπηλιές βρέθηκαν χαραγμένα σχέδια, όπου τα ζώα απεικονίζονταν με πολλά πόδια, προφανώς για να δοθεί η αίσθηση της κίνησης 

Τεχνική: animation
 Στις περισσότερες ταινίες κινουμένων σχεδίων του 20ού αιώνα χρησιμοποιούνταν η παραδοσιακή τεχνική απόδοσης της κίνησης στο σχέδιο. Κάθε ξεχωριστό πλαίσιο μιας ταινίας δημιουργημένης με την παραδοσιακή τεχνική, αποτελείται από μια φωτογραφία ή ένα σχέδιο, που σχεδιάζεται πρώτα σε ένα χαρτί. Για να δημιουργηθεί η ψευδαίσθηση της κίνησης, κάθε σχέδιο διαφέρει ελάχιστα από το προηγούμενο. Τα σχέδια των animator αποτυπώνονται σε μια διαφανή διαφάνεια εκτύπωσης που ονομάζεται κυψέλη, η οποία γεμίζεται με χρώματα προσδιορισμένων αποχρώσεων και τόνων από την πίσω πλευρά του σχεδίου. Οι ολοκληρωμένες διαφάνειες των χαρακτήρων φωτογραφίζονται μία-προς-μία σε φιλμ κινούμενης εικόνας με μια ραμφοειδή κάμερα, μπροστά από ένα ζωγραφισμένο φόντο.

Η παραδοσιακή μέθοδος της διαφάνειας είναι πια ξεπερασμένη στις αρχές του 21ου αιώνα. Σήμερα, τα σχέδια των δημιουργών και τα φόντα σαρώνονται ή ζωγραφίζονται απευθείας σε ένα υπολογιστικό σύστημα. Χρησιμοποιούνται διάφορα λογισμικά προγραμμάτων για τον χρωματισμό των σχεδίων και για την προσομοίωση των κινήσεων και των εφέ στην κάμερα. Το τελικό κομμάτι της διαδικασίας είναι η εξαγωγή σε κάποιο από τα μεταφορικά μέσα, από το παραδοσιακό φιλμ των 35 mm και μετά, μέσα όπως το ψηφιακό βίντεο. Η εμφάνιση των παραδοσιακών διαφανειών διατηρείται  ακόμα, και η ουσιαστική δουλειά των animator έχει παραμείνει το ίδιο απαραίτητη τα τελευταία 70 χρόνια. Κάποιοι παραγωγοί animation χρησιμοποιούν τον όρο "tradigital" (παραδοσιακό-ψηφιακό) για να περιγράψουν την τεχνική των διαφανειών που κάνουν εκτεταμένη χρήση της τεχνολογίας των Η/Υ.

Τα κινούμενα σχέδια είναι ταινίες, στις οποίες πρωταγωνιστούν ζωγραφιστές φιγούρες ,αντί για ηθοποιοί. Οι ήρωες τους είναι συνήθως ζώα ή φανταστικά πλάσματα, με αστεία μορφή. Μιλούν και συμπεριφέρονται σαν άνθρωποι.Η δημιουργία των ταινιών αυτών βασίζεται, όπως ο κινηματογράφος, στο μεταίσθημα με χρήση της τεχνικής Animation. Αρχικά οι σκηνές της ταινίας ζωγραφίζονται ξεχωριστά η καθεμία. Για να δημιουργηθεί ένα κινούμενο σχέδιο, τα αρχικά σκίτσα ζωγραφίζονται σε διάφανες επιφάνειες και μετά ζωγραφίζονται. Κάθε σχέδιο διαφέρει ελάχιστα από το προηγούμενο. Στη συνέχεια τα σχέδια φωτογραφίζονται με τη σειρά και δημιουργείται ένα ενιαίο φιλμ. Όταν το φιλμ προβάλλεται με ταχύτητα, οι φιγούρες των σχεδίων φαίνονται σαν να κινούνται.Την πρώτη ταινία κινουμένων σχεδίων γύρισε ο Αμερικανός Σ.Μπλάκτον το 1907. Οι ταινίες του Γουόλτ Ντίσνεϊ ανέδειξαν αυτό το κινηματογραφικό είδος σε αληθινή τέχνη.

Το 1937 ο Γουόλτ Ντίσνεϊ γύρισε τη Χιονάτη και τους επτά νάνους. Ήταν η πρώτη ταινία κινουμένων σχεδίων μεγάλου μήκους. Χρειάζονταν 24 διαφορετικά σκίτσα για να αποδοθεί στη σκηνή κίνηση διάρκειας ενός δευτερολέπτου. Φανταστείτε λοιπόν πόσα σκίτσα σχεδιάστηκαν για την ταινία αυτή, διάρκειας 83 λεπτών.

 Cartoon
Ένα cartoon είναι μια μορφή δυσδιάστατων τεχνικός εικονογραφημένης οπτικής. Αν και ο συγκεκριμένος ορισμός έχει αλλάξει με την πάροδο του χρόνου, η σύγχρονηχρήση αναφέρεται σε ένα τυπικά μη ρεαλιστικό ή ημιρεαλιστικό σχέδιο ή τηζωγραφική που προορίζεται για σάτιρα, γελοιογραφία, ή το χιούμορ, ή με τηντεχνοτροπία των έργων αυτών. Ένας καλλιτέχνης που δημιουργεί κινούμενα σχέδιαονομάζεται σκιτσογράφος.
Ο όρος προέρχεται από τον Μεσαίωνα όταν περιγράφηκε ως "καρτουν" για πρώτη φορά ένα
προπαρασκευαστικό σχέδιο για ένα κομμάτι της τέχνης, όπως η ζωγραφική,τοιχογραφία, μωσαϊκό, ή λεκιασμένο παράθυρο γυαλιού. Λόγω των υφολογικών ομοιοτήτων μεταξύ των κόμικς και των αρχικών ταινιών κινουμένων σχεδίων, η λέξη «καρτούν» χρησιμοποιείται σήμερα για να αναφερθούμεσε δύο κινούμενα σχέδια και σκίτσα gag.  Η λέξη «καρτούν»  πιο συχνά χρησιμοποιείται σε σχέση με τα τηλεοπτικά προγράμματα και ταινίες μικρού μήκους για παιδιά .

Ο όρος anime (άνιμε) χρησιμοποιείται από τον δυτικό κόσμο για να χαρακτηρίσει τα Ιαπωνικά κινούμενα σχέδια. Στα Ιαπωνικά γράφεται με τους τρεις χαρακτήρες κατακάνα: "α", "νι", "με"） και προφέρεται όπως διαβάζεται, αν και συνήθως σε διάφορες χώρες το προφέρουν ανάλογα με τους κανόνες ή τις συνήθειες προφοράς τους. Η λέξη αποτελεί συντόμευση της αγγλικής λέξης animation. Όπως και οι περισσότερες αγγλικές λέξεις που έχουν προστεθεί στην Ιαπωνική γλώσσα, έτσι και το animation συχνά "κόβεται" στην πιο σύντομη μορφή anime. Στην Ιαπωνία ως anime / animation χαρακτηρίζονται όλα τα κινούμενα σχέδια ανεξάρτητα από την χώρα προέλευσής τους, αντίθετα εκτός Ιαπωνίας έχει καθιερωθεί να χαρακτηρίζονται ως anime μόνο τα Ιαπωνικά κινούμενα σχέδια. Τα άνιμε έχουν αρκετές διαφορές και κάποια συγκεκριμένα χαρακτηριστικά που τα κάνουν να ξεχωρίζουν από τα υπόλοιπα κινούμενα σχέδια. Η μεγαλύτερη διαφορά είναι πως αντίθετα με αυτό που πιστεύεται στην δύση, πως τα κινούμενα σχέδια είναι κάτι μόνο για παιδιά, στα άνιμε αυτό δεν ισχύει. Υπάρχουν φυσικά anime για παιδιά αλλά δεν περιορίζεται το είδος μόνο σε αυτό. Υπάρχουν άνιμε με πολύ πλούσια θεματολογία για όλες τις ηλικίες και ομάδες ανθρώπων. Anime για αγόρια, άνιμε για κορίτσια, για μικρές ηλικίες ως και αποκλειστικά για ενήλικους.
 Χαρακτηριστικά εξωτερικά γνωρίσματα των anime, είναι το ύφος που χρησιμοποιείται στον σχεδιασμό τους και ορισμένες τεχνικές. Οι χαρακτήρες στα anime έχουν συνήθως αρκετά μεγάλα μάτια. Κάτι που βοηθάει πάρα πολύ στην έκφραση των συναισθημάτων. Με τα μάτια απεικονίζει ο σχεδιαστής των anime την λύπη, χαρά, φόβο, οργή και οποιοδήποτε άλλο συναίσθημα των ηρώων του. Επίσης συνήθως δίνεται αρκετή σημασία στην λεπτομέρεια, έτσι ώστε τα σχέδια να είναι όσο το δυνατόν πιο ρεαλιστικά και όχι σουρεαλιστικά όπως συμβαίνει συνήθως στην δύση. Οι εκφράσεις ακόμα των ηρώων δεν είναι φυσιολογικές, αφού το πρόσωπο και άλλα χαρακτηριστικά του μεγεθύνονται ανάλογα με την περίσταση. Έτσι δεν θα είναι περίεργο το στόμα να ανοίγει διάπλατα και να καλύπτει το μισό πρόσωπο σε περιπτώσεις που ο ήρωας χαίρεται.
Οι ήρωες στα anime δεν μοιάζουν επίσης τόσο πολύ με αυτούς που μας έχει συνηθίσει η Δύση, ή μάλλον καλύτερα η Αμερική. Δεν είναι ακραίες εκδόσεις των φύλων, με στενά κολλητά ρούχα που διαγράφουν το σώμα. Οι ήρωες είναι απλοί συνηθισμένοι άνθρωποι όπως εμείς. Οι οποίοι εργάζονται, πάνε σχολείο, ερωτεύονται, απογοητεύονται, ονειρεύονται όπως εμείς. Αυτοί οι συνηθισμένοι άνθρωποι όμως έχουν κάτι το ιδιαίτερο. Έχουν κάποια κρυφή μαγική δύναμη, ή γνωρίζουν κάποιο μαγικό πλάσμα ή έχουν πρόσβαση σε έναν άλλο κόσμο. Οι κακοί δεν είναι απόλυτοι, και οι καλοί δεν κάνουν μόνο καλό. Οι ήρωες πεθαίνουν, ή εξαφανίζονται και ξεχνιούνται. Αυτά τα λίγα και άλλα πολλά κάνουν τα anime να ξεχωρίζουν. Τα cartoon όπως και τα anime προέρχονται αρχικά από σχέδια και εκδίδονται αντίστοιχα comics και manga πριν εμφανιστούν ως σειρές στην τηλεόραση.

 
















Αν και είναι ένας τρόπος ψυχαγωγίας έχει φτάσει σε σημείο να βασίζεται σε ολόκληρη επιστήμη και μέχρι σήμερα η πρόοδος που έχει σημειωθεί ,εξαιτίας της ανάπτυξης της τεχνολογίας, είναι τεράστια καθώς και η διαφοροποίηση σε διαφορετικά είδη. 
 Νικολέτα Μεκέ